Las differencias chicitas

Na alle overweldigende smsjes die wij helaas niet hebben kunnen ontvangen door een klein gebrekje aan bereik hebben we besloten weer eens een blik verhalen open te trekken, vers van de Carrefour die ook hier in Argentinie zijn intrede heeft gemaakt.

Dat deze Franse multinational hier een stevige voet aan de grond heeft gezet zegt eigenlijk heel veel over dit land opzich. Waar we in Brazilie vaak hoorde dat de Argentijnen zo hun best doe om Europees te zijn, kunnen we eigenlijk niet anders dan concluderen dat ze daarin geslaagd zijn.

Buenos Aires is een geweldige stad, leuke buurtjes, leuke cafeetjes, mooie gebouwen. Maar doordat alles zo Europees is, kun je niet anders dan deze stad vergelijken met de Parijsen, Londenen en Barcelonas van deze wereld. Dat is natuurlijk een moeilijke battle om te winnen. Hetzelfde geld eigenlijk voor Cordoba (met 7 universiteiten de grootste studentenstad van Argentinie, waardoor de sfeer wel echt super is en waar we al snel in gesprek kwamen met een stel Argentijnen die ons overgens uitnodigden voor een BBQ in t weekend waar we helaas geen ac de presence kunne geven) en Mendoza (waar we nu zitten). Natuurlijk zouden wij Thijs en Kris niet zijn als we geen lijstje met verschillen op zouden kunnen noemen:

Pasta eten in een restaurant: Eerst kies je je pastasoort dan je saus, ieder met zijn eigen prijs.

In BA zijn we 2 keer tegen spontane straatdans spektakels opgelopen. De eerste een trommel optocht de tweede een ware dansvloer waar oude mannetjes hun kans schoon zien om de jonge Argentijnsen de kunst van de tango bij te brengen.

De snelwegen zijn opgedeeld in rijbanen met ieder een eigen maximumsnelheid. 130 helemaal links, 120 ernaast, dan 110 en dan 90. Wij met onze cama-bussen, rijden steady op de 110.

Bier wordt hier bijna alleen maar in flessen van 650 cl verkocht, zowel in hostels als in restaurants maar ook in clubs! Wij sopisticated als we zijn doen hier natuurlijk niet aan mee, en sippen dus lekker aan onze 'tragos' (gin-tonic, cuba libre, caiprinhas, fernet and coke).

Toen Thijs terugkwam van de supermarkt vroeg ik me af waar het stokbrood was gebleven. De volgende uitleg: bij de kassa vroeg het kassameisje iets in t spaans, Thijs, aardig als ie is, zei hier volmondig 'si' op en voor hij t wist werd zijn stokbroodje door midden gevouwd. Een duidelijk voorbeeld van Niet mooi (verfomfraaid stokbrood), wel handig (past in je tasje).

Het meest rare echter is nog wel dat er een ernstig tekort aan 'monedas' is, kleingeld. En in plaats van dat de bank wat briefgeld in muntjes omwisseld worden alle prijzen zo aangepast dat alles in mooie hele bedragen te betalen is.

Er is dus gelukkig nog wel iets om je over te verbazen!

Noemenswaardig is nog onze ontmoeting met Gekke Geert. Al lopend naar een restaurantje en de welverdiende wijn na een dag vol met Hiken (1 uur omhoog), Abseilen (zie foto's, we hebben talent) en Zwemmen in natuurlijke warmtebronnen (NICE) werden we aagesproken in t Engels, of we de tijd hadden. Natuurlijk hebben we die, we zijn immers 2,5 maand op reis). Geert bedoelde echter een andere tijd en zo vertelden we hem dat t half 10 was. De ietwat verwarde Geert bleek even later een Nederlander te zijn. Een Nederlander met een verhaal. Hij zag er al niet erg fris en zelfs ietwat verward uit, bleek dat hij diezelfde dag van AL zijn bezittingen bestolen te zijn. Zonder geld, paspoort of telefoon, zonder kleren en met alleen eenuitgescheurt jasje en een ranzige kapotte broek aan had hij de hele dag geprobeerd de ambassade te bereiken. Zonder succes. Na een jaar reizen was dit Geerts eerste encounter met lokaal boeventuig en hij had t helemaal gehad. We hebben em geld voor de bus gegeven en gezegd dat hij beter in ons hostel kon gaan tukken en dat we t de dag erna wel zouden regelen met geld overmaken etctera, Geert echter stond erop gelijk de bus te nemen en als dat niet lukte om dan op t busstation te tukken. Hence, de naam Gekke Geert.

Na ons wijntje genuttigd te hebben voelden we ons toch geroepen onze medelander en reiziger van ietwat meer hulp te voorzien. Met de taxi naar het station, Geert gezocht, niet gevonden. Geert als je dit leest jongen, laat wat van je horen!

Nuttige stuff:
- nog immer geen bereik
- Santiago de Chili van onze lijst geturfd (weinige positieve verhalen, tijd en geld spaarder).
- Zaterdag naar Salta, daarna de 'rimboe' in van Bolivia (heel veel positieve verhalen), denkt dat we daar eerder een lijstje van overeenkomsten kunnen maken dan verschillen.

Besos,
wij